1. آنچه کودکان برای پیشرفت و کشف استعداد خود در زندگی واقعا به آن نیاز دارند

ما برای یادگیری و کسب تجربه لازم هست به خودمان زمان بدهیم. باید با سرعت خودمان پیش برویم، مثلا تا زمانی که نتوانیم چهار دست و پا برویم نمی‌توانیم راه برویم و تا زمانی که نتوانیم منظور حرف‌های کسی را بفهمیم، نمی‌توانیم صحبت کنیم.
یادگیری و کسب تجربه در هر سنی با توجه به ویژگی‌های هر فردی متفاوت است. و این موضوع در مورد کودکان هم صدق می‌کند، آن‌ها به آسانی جهان را کشف می‌کنند. لازم هست آزمون و خطا کنند تا از پس کارهای دشوار نیز برآیند.
این فرایند ادامه دارد تا این که عده‌ای می‌گویند: (کودک باید بیشتر تلاش کند،باید بهتر از این باشد،سریع‌تر یاد بگیرد و تمام توانش را بگذارد.)
وقتی این نگاه به کودک شکل می‌گیرد، او با تمام توان سعی می‌کند اما به نظر بقیه کافی نیست.
والدینش بارها می‌گویند به من اعتماد کن،من بهتر از تو می‌دانم چه چیزی برایت خوب است و چه چیزی برایت مناسب نیست.
این خواسته‌ و تجربه افراد دیگری است که کودک باید بپذیرد طبق آن عمل کند.
با این روند کودکان کمتری طبق خواسته، استعداد و توانمندی های خود بزرگ می‌شوند.
کودکان توانایی های حیرت‌انگیزی دارند و بسیار دقیق‌تر از بزرگترها هستند.
تخیل قوی‌تری دارند و به راحتی به وجد می‌آیند.
کودکان خیلی خوب مشاهده می‌کنند و بدون هیچ تردیدی به راه خود ادامه می‌دهند.
آنچه را فکر می‌کنند به زبان می‌آورند ، به راحتی سوال می‌پرسند و طبق احساساتشان عمل می‌کنند.
در حالی‌که ما بزرگترها کهنه و قدیمی به نظر می‌رسیم.
کودکان تلاش می کنند تا انتظارات والدین و معلم هایشان را برآورده کنند،نیازهای خودشان سرکوب می شود و طبق توقعات دیگران پیش می روند.تا حدی که خودشان دیگر نمی دانند چه چیزی در زندگی می خواهند!
به نظر شما چه چیزی باعث می‌شود تلاش کنیم فرزندانمان مثل ما نشوند؟!
دنیای ما و فرزندانمان ، روز به روز پیچیده تر می‌شود.
اگر می‌خواهیم اوضاع فرزندانمان بهتر شود،باید روی روش‌هایمان در فرزندپروری تمرکز کنیم.
حال چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟
مراقب باش چه پیامی به کودکت می دهی.پیام به هر کودک باید اینگونه باشد:
۱.ما تو را همینطور که هستی دوست داریم.
۲.تو به کمک استعداد و توانمندی هایی   که داری می توانی کارهایی که دوست داری را  انجام دهی.
۳.ما کنارت هستیم و هر جا که بخواهی حمایتت می کنیم.
فرزندان ما به همدل،همراه و پشتیبان نیاز دارند.هر کدام از ما می تواند تغییری ایجاد کند و این باید از دل هر خانواده ای شروع شود.
بیایید کودکان را قربانی تعاریف سنتی خودمان از استعداد نکنیم،به دنبال این نباشیم تا آن ها آرزوهای برآورده نشده ما را زندگی کنند.
اگر این باور که من صلاح تو را بهتر می دانم را کنار بگذاریم و مانعی بر مسیر زندگی کودکمان ایجاد نکنیم او به بهترین شکل می تواند از توانمندی های خودش در جهت رسیدن به خواسته هایش استفاده کند.
این شما هستید که با اولین قدم این تغییر را ایجاد می کنید.