کنترل فرزندان چرا و چگونه؟

کنترل شدید فرزندان توسط والدین یک موضوع حساس است که ممکن است تأثیرات عمیقی بر رشد و توسعه روانی و اجتماعی کودکان داشته باشد. والدینی که به طور زیاد به کنترل فرزندان خود مشغول هستند، ممکن است از روابط سالم و صمیمی با فرزندان خود محروم شوند و باعث ایجاد مشکلات روانی و اجتماعی در آن‌ها شوند.
وقتی فرزندتان را تهدید می کنید که ” یا اتاقت رو تمیز می کنی یا حق استفاده از تبلت و گوشی رو نداری”
یا به او وعده می دهید که “اگر برای امتحان ریاضی ات درس بخوانی، برایت بستنی می‌خرم”
هر دو نفرتان می‌دانید چه کاری دارید می‌کنید؟
شما تلاش می‌کنید او را به کاری مجبور کنید که خودتان می‌خواهید؛ حتی اگر خواسته خود او چنین نباشد.
این ها نمونه‌هایی واضح و روشن از تلاش شما برای کنترل فرزندتان است.
بعضی از کنترل‌گری‌ها هم ظریف ترند:
مثل: “چرا باید هفت بار بخواهم کوله پشتی ات را سرجایش بگذاری؟”
“تو هیچ وقت حرفم را گوش نمی‌دهی”
“تو همیشه بی نظمی”
والدین چون می‌خواهند فرزند آن ها به گونه متفاوتی رفتار کنند، این جملات را به فرزندشان می‌گویند و امیدوارند که آن‌ها تغییر کنند و متاسفانه تنها تغییری که رخ می‌دهد،از بین رفتن حس پیوند و عاطفه بین فرزند و والدین است.

کنترلگری و اثرات آن

کنترل شدید والدین ممکن است منجر به کاستی در اعتماد به نفس و خودکارآمدی فرزندان شود. والدینی که به طور زیاد کودکان خود را کنترل می‌کنند، از آن‌ها انتظار زیادی داشته و فشار بیش از حدی بر روی آن‌ها وارد کنند. این موضوع می‌تواند منجر به اضطرابگری، افسردگی کردن و عدم رضایت از خود در فرزندان شود (عزت نفس پایین).

به علاوه، کنترل شدید والدین ممکن است باعث محدود شدن رشد شخصیتی و استقلال فرزندان شود. آن‌ها ممکن است نتوانند مهارت‌های اجتماعی، تصمیم‌گیری و حل مسئله را به صورت مستقل یاد بگیرند و در نتیجه، در برخورد با چالش‌های زندگی روزمره دچار مشکل شوند.
بیشترین هزینه ای که در این کنترل گری می دهند، تخریب رابطه آن ها با فرزندشان هست.

چه کنیم؟

برای جلوگیری از کنترل شدید فرزندان توسط والدین، والدین باید به فرزندان خود فضای مناسب برای رشد و توسعه فراهم کنند. آن‌ها باید به فرزندان خود اعتماد کرده و آن‌ها را در تصمیم‌گیری‌های خود حمایت کنند. همچنین، احترام به حقوق و نظرات فرزندان نقش مهمی در پرورش سالم آن‌ها دارد.

به علاوه، والدین باید به فرزندان خود اجازه دهند تا از خطاهای خود یاد بگیرند و از تجربیاتشان استفاده کنند. این روش‌ها می‌تواند به فرزندان کمک کند تا به شخصیت قوی‌تری دست پیدا کنند و به عضو سالم‌تری از جامعه تبدیل شوند.

تمرین عملی :

در حال حاضر با کدام روش ها فرزندتان را به صورت آشکار یا پنهان کنترل می‌کنید؟ فهرستی از آن‌ها تهیه کنید. پس از تکمیل فهرست، مشخص کنید کدام رفتارها را قصد دارید یک هفته متوقف کنید؟
سپس اتفاقات را در دفترچه ثبت کنید.
آیا متوجه تغییر رفتار فرزندتان شده‌اید؟

اگر برای انجام این تمرین عملی نیاز به کمک دارید، از یک متخصص و روانشناس کمک بگیرید.